Yes, we did it!!

Wat een overwinning! Afgelopen vrijdag (19 november) was het zover. Het beton mocht erin. Om 7.15 uur 's morgens was het een 'drukte van jewelste'. We wisten even niet wat we er mee aan moesten. Alles en iedereen stond paraat, alleen nog wachten op de betonwagens. 7.35 uur kwamen de eerste drie wagens al aan. Het was erg indrukwekkend. Vluchtig werden er wat werkafspraken gemaakt, en toen snel van start. 'Tijd kost geld' en dat was zeker hier van toepassing. Je betaald voor de duur en huur van de betonpomp, als voor elke pompdruk die moet worden uitgevoerd. Alles moest snel en daarom was de start erg hectisch. Er werd veel geschreeuwd en iedereen liep door elkaar. Gelukkig was iedereen na 5 minuten op elkaar ingespeeld en was het nu door buffelen. De taakverdeling was als volgt. Hans met de pomp, Kenny en Oscar het begeleiden van de pompslang, Kees meten, 2 personen harken, 1 persoon het lucht verwijderen met de trilnaald, 1 bediener van de pompwagen, 1 bediener van de betonmolen, mijn vader als vliegende kiep en ik dansend met de elektriciteitskabel van de trilnaald om kortsluiting te voorkomen. Heel belangrijk natuurlijk!

De betonwagens reden af en aan. De ene leeg, dan stond de volgende al weer op de hoek te wachten. In totaal ging er 46 m3 beton in. Een hele hoop dus.

Tot onze verbazing waren we om 10.30 uur al klaar. Doodmoe en vooral rozig konden we genieten van de indrukwekkende massa beton, die nu zorgde voor een egaal uiterlijk van het vloeroppervlak van de stolp.

Als beloning voor het harde werken zijn we met zijn allen een lekker frietje gaan eten. En Kenny en Oscar hebben deze belangrijke mijlpaal gevierd onder het genot van 1,2,3,4 ..10,,, nou ja laten we zeggen, Een aantal  biertjes...

's Middags kwam als verassing mijn schoonvader langs met de kinderen. Isa en Marcus hebben toen hun namen en voetstappen vereeuwigd in het beton. Een dag om nooit te vergeten!

Op naar de volgende fase: het metselen van de muren.

Klik op de foto om te vergroten.

             

                

Nog effe en 't beton mag erin!

We zijn inmiddels weer een aantal weken verder en hebben de laatste tijd veel vordering gemaakt. Na al het oude beton te hebben afgevoerd zijn we begonnen met het maken van de bekisting. Dat is nogal wat. Gelukkig hebben we de hulp van Kees en Hans ingeroepen zij hebben er verstand van en doen het regelmatig. Echt top! We leren enorm veel van ze. Samen met Kees, Hans en Oscar zijn we we elke vrijdag en zaterdag aan de slag. 't Is een werk! Elke hoek is anders en niks waarvan je uit kan gaan is recht. Veel graven, stenen bikken, beton jekkeren, timmeren, stutten, zagen, schroeven, metselen en meten.
Het geeft naast de lichamelijke vermoeiing evengoed veel voldoening.

Omdat het nu vaker regent is het erg drasserig. Op advies van Kees hebben we betonnen rijplaten in de tuin laten leggen en een zeecontainer gehuurd, zodat we al in iedergeval de rommel kunnen opbergen.
Het ziet er meteen professioneel uit.

Met de herfstvakantie hebben we (om de planning niet al te ver te laten uitlopen ) extra vrij genomen om aan de stolp te werken. Het heeft z'n vruchten afgeworpen. De oude melkkelder is volgestort met zand, de riolering is aangelegd. Dit zorgde nog voor de nodige problemen. In de oude betonplaat moesten er op sommige plekken stukken worden uitgezaagd voor het plaatsen van de rioleringsbuizen. De betonvrezer had in zijn hele leven nog niet zo'n hard beton gezien en kwam er nauwelijks doorheen.'t Was dan ook een hele klus om de repen beton er uit te jekkeren. Kenny heeft hiervoor zelfs een pneumatische drilboor moeten huren.
We hebben gewonnen hoor!

Nu liggen de stalen korven in de bekisting, is de boel uitgevlakt, wordt a.s. vrijdag de rest van de staalmatten gelegd en kan volgende week het beton worden gestort. YES!

Ook hebben we na lang zoeken eindelijk onze gevelstenen in Oosterbierum (Friesland) gevonden. Dit geeft wel wat rust hoor. Oude metselstenen zijn vrij duur, en daarom heeft het zeker een tijd geduurd voordat we de juiste kleur en hoeveelheid tegen een acceptabele prijs hebben kunnen vinden.
Nu nog opzoek naar die leuke antieke muurankers voor een schappelijk prijsje.

Laatste gedeelte v/d koegang wordt gesloopt.

Mijn vader in actie.

Oscar, doet alsof ie werkt (geintje)

Kees voert meetwerkzaamheden uit.

Bekisting

Zand is geschept in de oude melkkelder

Beton vrezen tbv riolering

Stalen matten en korfen worden bezorgt.

Vloer is helemaal uitgevlakt

Dit zijn onze metselstenen

Eindelijk weer een update

Na de lange strenge winter, zijn we pas in mei weer echt van start gegaan. Er is al redelijk veel gebeurd. De muren zijn inmiddels nu allemaal om en het dak lijkt te zweven. 't Is wel een heel appart gezicht. We zijn zeker een tijdje bezig geweest met het stutten van het dak. Hij staat nu stevig. Toch werden we wel een beetje nerveus toen het de afgelopen weken een aantal keer stevig stormde. Het doel is wel om de stolp weer voor de winter dicht te krijgen (2e week van december). Onze strakke planning wordt nu redelijk nageleefd, maar door onvoorziene omstandigheden lopen we alweer 2 weken uit.  De koegang is er van de week uitgegaan. Hier heeft onze buurman ons bij geholpen. Hij prikte met zijn kraan het beton stuk en wij vervolgens kruien (met de hand oprapen en in kruiwagens afvoeren naar de container). Het was behoorlijk bikkelen. M'n ouders hebben ons bij dit zware werk geholpen. Echt een superteam. Bedankt!

Inmiddels hebben we ook een muur opgemetseld in de gierput. Deze dient als ondersteuning voor de bekisting in de dars. Dit was ook zeker geen kattepis. Blokken van ca 25 kg stapelen ik voelde me gelijk een paar centimeter krimpen. Ondanks dit zware werk is het wel helemaal te gek. We zien nog steeds het eindplaatje en het is wel supercool om het zelf te doen.

Ben je nu ook enthousiast geworden, na het lezen van onze blog. Geef je dan zo snel mogeljik op. We laten je weten of er nog een plekje vrij is om mee te kunnen doen.  (ha ha ha)

Winter Wonderland

Vanaf oktober zijn we gestart met het slopen. In de weekenden gaan we aan de slag en door de weeks gewoon aan het werk. Op de zaterdag hebben we extra hulp ingehuurd. Je ziet dan dat het meteen sneller gaat. 2 mannen werken beter dan ik en Kenny samen. Binnen is de houten verdiepingsvloer verwijderd, de melkinstallatie en de binnenmuur. Afgelopen december is door het sloopbedrijf 'Van Berkel' de stolpboerdeij afgekant. We staan nu los van mijn ouders. Ja het is misschien een beetje verwarrend maar in de boerderij gaan m'n schoonouders wonen en in het huis ernaast (witte huis op de foto) mijn ouders. Zij zijn al een tijd aan het verbouwen en het duurt nu nog maar een paar maanden voordat ze klaar zijn.

Sinds de Kerst hebben we echter niets meer kunnen doen door al de sneeuwval en vorst. We lopen hierdoor qua planning zeker zo'n 2 maanden uit.  Nou ja, even genieten van een gedwongen pauze is ook wel eens prettig.....En het dorp is in zijn 'witte jasje' betoverend mooi.

Tekeningen (Deel 2)

En zo ziet het er binnen uit. op de benedenverdieping is in werkelijkheid de 'bergruimte' de 'keuken' en wat als 'berging' staat gemarkeerd is de slaapkamer van onze ouders. De wasruimte is de verbindende ruimte tussen de beide woningen en de dubbele muur geeft de scheiding aan. De 1e verdieping zolder zijn geheel ons domein.

De Tekeningen (Deel 1)

Zo moet het gaan worden. De tekeningen zijn om lekker bij weg te dromen. Zelf loop ik virtueel al door het huis, voel ik de sfeer van als het af is en weet dus ook precies hoe het er van binnen uit gaat zien. Soms wel vermoeiend hoor, want elke nacht loop ik denkbeeldig de zelfde rondjes door het huis, droom ik voortdurend van constructies... aaahhh. Wetend dat het zeker nog een tijd gaat duren voordat het af is.

De zijgevel is onze hoofdingang. De stolp is aan de rechterkant (gezien vanaf onze hoofdingang) afgekant, waardoor er een hoge rechte gevel ontstaat. Aan deze kant zit tevens de ingang van onze (schoon)ouders. Voor wie het nog niet wist... We gaan wonen in een soort 'generatie'- boerderij. M'n lieve schoonouders passen wanneer wij werken vaak op onze kleintjes. Zo zijn we op het idee gekomen bij elkaar te gaan wonen. Ieder zijn eigen deel, met goed geluids- isolerende muren om ons heen.... Wat dacht je van schreeuwende kinderen met hun doorgedraaide ouders en snurkende schoonvader. Ha ha!